آریامن: به دنبال ایجاد فضایی تازه و مثبت هستیم
آریامن: به دنبال ایجاد فضایی تازه و مثبت هستیم
مشکل موسیقی پاپ, اشباع شدن این سبک موسیقی است.
راک امروز ایران چیزی برای گفتن ندارد.
نمیشود با ساز ۲۰۰ تومانی تا همیشه پیش رفت.
در ۵ سال آینده ۳ آلبوم با مجوز منتشر کرده ایم و مشغول برگزاری کنسرت هایمان هستیم.
پارس نوا: شروع به کار گروه های موسیقی همیشه راهی پر فراز و نشیب است که موجب ناکام ماندن بسیاری از موزیسین ها و گروه های موسیقی بوده است. وقتی صحبت از موسیقی راک در ایران به میان می آید این راه صعب العبورتر می شود و حتی شاید موفقیت تبدیل به رویایی دست نیافتنی شود.
«آریامن» عنوان یکی از گروه های نوپایی است که در ژانر راک در موسیقی ایران فعالیت دارد و به تازگی موفق به دریافت مجوز فعالیت در ایران شده است. به همین بهانه به گفت و گو با این گروه خوش فکر و آینده دار پرداختیم که در ادامه از رسانه «پارس نوا» میخوانید:
-قبل از هر سوالی خودتون و برای خوانندگان «پارس نوا» معرفی کنید؟
اسم گروه «آریامن» است. یک ماه پیش موفق به دریافت مجوز شدیم. آریامن, ۶ نفر عضو دارد; جواد خدابشی که علیرضا صداش میکنند و شاعر گروه است, مجتبی محمدی (گیتار ریتم, بک وکال, سرپرست گروه)، حسین صدوقی (خواننده و نوازنده ی سولو)،سامان علی مددی (بیس)، شاهین یونسی (درامز) و علیرضا سعیدی (پیانو) .
-گروه آریامن در چه سبکی فعالیت دارد؟
سبک پایه ای کارای گروه راک هست.
-از چه زمانی شروع به فعالیت کرده اید؟
گروه طی ۳ سال شکل گرفت و در این مدت ۲ نفر از گروه جدا شدند. طی تعطیلات ۱۲ روزه نوروز سال گذشته, یه آلبوم شامل ۶ آهنگ اینسترومنتال و یه آهنگ باکلام آماده کردیم که ۵ قطعه هم به تازگی به آن اضافه شده است. در گروه تا جای ممکن کار کاور انجام نمی دهیم اما آهنگ «کوچه ی شهر دلم» از فریدون فروغی رو کاور کردیم و به حال و هوای گروه خودمون نزدیک کردیم باید اشاره کنم اجازه عوامل آهنگ را گرفتیم. همان زمان بود که با علیرضا آشنا شدیم از بچه های تهران جنوب بود و شعراش همانی بود که گروه به دنبال آن بود. شعری که ساده نبود و هجویات نداشت و به نوعی سنگین! بود.
-سنگین از چه لحاظ!؟
منظورم پیچیدگی نیست.ما فقط دنبال یه چیز قوی و محکم بودیم.
علیرضا: یعنی تا جای ممکن نزدیک ترانه های حال حاضر پاپ نباشه، فرم کلاسیک داشته باشه و با زبان معیار.کارا بیشتر محتوای اجتماعی دارند و کارای عاشقانه ای هم که تولید کردیم مثل کارای رایج پاپ نیست.ما بیشتر سعی میکنم یک فضای خوب و مثبت ایجاد کنیم.
-چرا در کلام به دنبال فاصله گرفتن از پاپ هستید. در موسیقی پاپ چه مشکلی میبینید؟
مجتبی: مشکل موسیقی پاپ از نظر من اشباع شدن این سبک موسیقی است.
-اشباع به چه معنا؟
علیرضا: یعنی همه دارند کار میکنند، اونم با مفاهیم تکراری. البته مقایسه درستی نیست.ما در ژانر راک فعالیت داریم و از پاپ کاملا جداییم. ولی حتی اشعار راک امروز ایرانم چیزی برای گفتن ندارد.
– راک ایران چیزی برای گفتن ندارد!؟
علیرضا: اشعارش. ببینید الان که بحث ما ترانه ست اگر اکثر کارای ایرانی را گوش کنید ترانه ای نمیبینید که قوی باشد. غالب کارها “شعریت” ندارد. محتوا آثار بیشتر یا شرح حال کسی هستش که از معشوقش جدا شده یا کسی که منتظر وصاله. کارا به حدی اشباع شده که حتی با گوش دادن آلبوم جدید چیزی به شنونده اضافه نمیشود. حالا این بحث پاپ بود.
نوع نگاه موزیسین ها و گروه ها به ترانه و استفاده از ترانه در موسیقی به ۳ دسته تقسیم می شود. دسته اول کسانی که ترانه برایشان مهم نیست. کارای دیگه را بازخوانی میکنند یا انگلیسی میخوانند. دسته دوم کسانی اند که به سراغ شعرایی کلاسیک مثل حافظ یا مولانا که به تازگی بسیار مُد شده رجوع می کنند. دسته آخر کسانی هستند که خودشان ترانه مینویسند و این فضا را با آزمون خطا تست میکنند. ما سعی کردیم بیشتر در دسته ی سوم باشیم و از فضاهای مشابه یا شکست عشقی دور بمانیم. ما سعی میکنیم حرفی تازه برای گفتن داشته باشیم ولی این به معنای پیچیدگی کار نیست. ما چیزی نمیگوییم که مخاطب نتواند درک کند.
-پس به دنبال بیان مفاهیمی تازه و ارزشمند ولی با زبانی ساده و بدور از پیچیدگی هستید؟
مجتبی: اصلا یکی از ملزومات هنر قابل فهم بودن آن برای مردم است و شعر ما هم به همین شکل فقط محتوای آن سنگین است.
-شما گفتید که که ترانه های پاپ امروز چیزی به مخاطب اضافه نمیکنند. شما در تلاشید تا با آثارتون چه چیزی را به مخاطب منتقل کنید؟
مجتبی: کارایی که در حال تولید است در نهایت احساس مثبتی به مخاطب اضافه میکنند. مفاهیمی مثل امید و نگاه مثبت به زندگی علی رغم همه ی مشکلات. یه نگاه عرفانی متفاوت به زبان امروزی. و قطعا مفهومی مثل شکست عشقی نیست.
-پس شما از فضای تاریک غالب راک دوری میکنید؟
مجتبی: بله
-کارای شما منبع الهام خاصی دارد؟
علیرضا: خب بینید،من خودم اینطوری هستم: دیدن شعر باعث میشود تا خودت شعر بنویسی.من انواع شعر های کلاسیک،مدرن و ترانه ها را میخوانم و این موجب میشود آدم نگاه خودش را به قضایا پیدا کند. یا حداقلش اینه که میتونه یک نگاه قدیمی رو به شکل دیگه ای بنویسه.
مجتبی:در رابطه با الهام گرفتن بذارید مثالی بزنم. مثلا یکی از آهنگ هامون که ترانه اش رو مهران-عضو قدیمی گروه- نوشه، راجع به پسری هست که در تصادف فلج میشود و چند سال خونه نشین است آهنگ راجع به احوالات اون شخص است و از امید حرف میزنه که اون فرد پسر دایی خود من بود.
–پس الهامات شما هم درون جوشه هم بیرون جوش.
علیرضا:در ترانه های اجتماعی خب یقینا باید یه الهام بیرونی باشه.مثلا باید یه اتفاقی بیفته تا بشه امید رو تزریق کرد.
– هدف کلی گروه چیست؟
مجتبی:تاثیر گذاری و حرفی که مخاطب بشنود.
-پس تاثیر گذاری براتون کافی است؟
مجتبی:خب این که بگیم بحث درآمد اصلا مهم نیست حرف درستی نیست. بالاخره ما همه بچه های پایین شهریم و درآمد قابل توجهی نداریم و زندگی سختی داشتیم.پس میشه گفت درآمدم یکی از اهداف گروه است.ولی در وهله اول به فکر درآمد نیستیم.
-اگه یک روز متوجه بشین به خاطر درآمد بیشتر مجبورین اهداف و برنامه های گروه رو تغییر بدین این کارو انجام میدین؟
مجتبی:سعی میکنیم که نکنیم.
-اعضای گروه در زمینه ای به غیر از موسیقی هم فعالیتی دارند؟
مجتبی: بله, علیرضا کار شبکه ی کامپوتر انجام میدهد.منم کارم مربوط به کامپیتر است.حسین یه دوره ای به بازاریابی مشغول بود؛صرفا برای پول.سامان کار اداری میکند.شاهین هم مشغوله.علیرضا سعیدی هم پیش پدرش مشغول هست.ولی اعضای بند هر چی دارن برای گروه خرج میکنند.
-نقش اسپانسر را در موفقیت گروه ها چطور میبینید؟
مجتبی:ببینید،خیلی مهمه.به غیر از استعداد بحث مالی هم مهمه.مثلا نمیشود با ساز ۲۰۰ تومانی تا همیشه پیش رفت.
-شما خودتون اسپانسر دارید؟
مجتبی:در حال مذاکره با یک گروه هنری به نام “یک سوم” هستیم،که در مسائل هنری مارو پشتیبانی می کنند.اما متاسفانه اسپانسر مالی نداریم.
-چشم انداز شما از وضعیت چند سال آینده ی گروه چگونه است؟
مجتبی: ما در ۵ سال آینده ۳ آلبوم با مجوز منتشر کرده ایم و مشغول برگزاری کنسرت هایمان هستیم.
-به نظر شما چرا فعالیت اکثر گروه های تازه کار ایرانی ناکام میمونه؟
مجتبی:دلایل زیادی داره.مثل عدم همبستگی بین اعضای گروه یا اینکه غرورشان اجازه نمی دهد به سمت مجوز بروند.با شاید انگلیسی بودن کار ها ولی دلایل مالی تاثیر گذارترین فاکتور است.
-مشکلات خود شما تا حالا چی بوده؟
مشکلات که زیاد بوده.ولی بیشتر مشکلات ما بحث مالی بوده و این که حمایت مالی نداشتیم.مهم ترینش این بوده اما بچه ها واقعا با هم هماهنگ هستند و مشکلی از این لحاظ نداریم.
-یکی از مشکلات سر راه بند ها کار گروهی است.خیلیا اعتقاد دارند ایرانی ها در کار گروهی ضعیف هستند.کار گروهی و هماهنگی گروه چطوره انجام می شود؟
مجتبی: هماهنگی واقعا خوبه.ولی این به این معنی نیست که اختلاف نظر نیست و باید باشه.اگه نبود ما الان ۶ نفر نبودیم و هر کس مستقل کار میکرد.اگه کسی در گروه با کاری مخالف باشد باید دلیل و راه حلش را ارایه دهد و بعد میبینیم نظر اعضا چیست. ولی همیشه اخلاق و ادب برای ما در اولویت بوده.ما دنبال حاشیه نیستیم.
علیرضا: اجتماع هم تاثیر دارد.جامعه ایرن این سبک را به راحتی قبول نمیکند.یا مشکل میتونه از گروه باشه.مثلا این که میخوان راه ۱۵ ساله رو در زمانی کم و با یک آلبوم طی کنند و وقتی نمیتونند ناامید میشوند و زمین میخورند.
-برای شنیده شدنتان در فضای بین المللی تلاش می کنید؟
مجتبی: موسیقی ما بین المللی است اما شعرمان فارسی. نمیدانم که مخاطب بین الملل این رو بپذیرد یا نه. گروه های زیادی هستند که با زبان مادری خودشان کار میکنند و مخاطب جهانی دارند. باید دید که بازتاب جهانی زبان فارسی چگونه است.
علیرضا: از نظر من فارسی اون قدر کشش دارد که در ابعاد بین الملل هم موفق بشه.ولی خب هدف بلند مدتی است و ما فعلا روی طرفدار ها و رزومه داخل کشوری تمرکز داریم.
–این طرفدار ها چه قشری از مردم میتوانند باشند؟
مجتبی: هر کسی میتونه در آلبوم ما یک گوشه ی دنجی برای خودش پیدا کند. ما پایه ی کاریمان راک است ولی روی فضاهای مختلف کار میکنیم. کار های ما انواع احساسات را در بر میگیرد.
–به عنوان حرف آخر اگر صحبتی دارید بگویید؟
مجتبی: حرف که زیاد است ولی مهم ترین چیزی که باید بگوییم اشاره به بُعد مالی و دغدغه های مالی گروه است که نیازمند همکاری اسپانسرها و سرمایه گذاران این شاخه از هنر هستیم و موضوع بعد این که ما همیشه در تلاشیم تا از گروه های دیگر هم حمایت کنیم چون این موسیقی جدی گرفته نمیشود و خیلی ها هستند که به خاطر مشکلات مالی به جایی نمیرسند و باید اشاره کنم که خلاهایی در موسیقی راک امروز وجود دارد که موجب این حرف ها شده است و تمامی صحبت های ما به صورت کلی بوده است.
در ادامه دمویی از یکی از قطعات گروه آریامن که به زودی روانه مارکت موسیقی می شود را بصورت اختصاصی از رسانه پارس نوا شنیده و دریافت نمایید.
تهیه و تنظیم گفت و گو: پویا دولتی فرد
عکاس: علیرضا زندیه
منبع: اختصاصی پارس نوا
