گزارش متنی و تصویری از کنسرت «پرواز همای» در تالار وحدت

گراموزیک: گروه ارکستر به رهبری انریکو جرولا -رهبر ایتالیایی تبار این کنسرت- وارد سن تالار می شود. پرواز همای تا دقایقی دیگر قرار است برای دومین مرتبه پس از سال ها دوری از وطن برای مخاطبین مقیم ایرانش به صورت زنده بخواند.
همای غرق در تشویق حضار به روی سن می آید و برای شروع, قطعه ای به نام یزدان و پس از آن قطعه ی گمنام -که پیشکشی برای ۱۷۵ شهید غواص بود- را اجرا می کند.
بی کس سومین ترک انتخاب شده برای این بخش است که چندی قبل در آلبوم آخر همای -در شب گیسوان تو- آن را شنیده بودیم اما این جا همای آن را به دو زبان ترکی و فارسی اجرا کرد و البته دلیل این ابتکار کاملا پوشیده ماند

سن به چهار قسمت افقی تقسیم می شد. در آخر گروه کر و ساز های ضربی در بخش بعد ساز های بادی و چنگ و… بخش بعد ویلن و ویلنسل و در بخش پیشین به غیر از رهبر ارکستر و همای، گروه نوازندگان ساز های ایرانی حضور داشتند که متشکل از پاشا هنجی (نی)، محمود نوذری (سنتور)، نیما دلنوازی (تار و سه تار) و حمید رضا یوسفی (تنبک) هستند.
همای پس از اجرای بی کس قطعه ای به نام مادر را اجرا می کند و آن را به تمام مادر های سالن تقدیم می کند.
پاشا هنجی که چند سالی است جای خودش در تمام ارکستر های ساز ملی باز کرده، پس از بیرون رفتن همای و جرولا شروع به تکنوازی نی می کند. مثل همیشه علاقه ی او به قطعات سریع و شلوغ کاملا در این اجرا هویدا است.
پس از تکنوازی نی همای به روی سن می آید و قطعات گرگ درون، عیب رندان و خمارم را برای بخش نخست اجرا می کند.
اتفاقی که در اجرای قطعه ی خمارم افتاد این بود که در شعر به جای واژه ی «خمارم» واژه ی «خرابم» خوانده می شد که گویا از ممیزی هایی بوده که به اشعار همای خورده اما وقتی این رویداد مضحک به نظر می رسد که نام قطعه همان «خمارم» باقی مانده است.
در بخش دوم پرواز همای با در آوردن کت خود و دست گرفتن سه تارش تنها به روی سن می آید و می گوید: هوس کردم آهنگ در شب گیسوان تو رو با سه تار برایتان اجرا کنم. و شروع به نواختن و خواندن می کند. شاید این انتخاب درستی برای هوس تک ساز اجرا کردن در کنسرت نبود اما همای با اعتماد به نفس همیشگی اش این قطعه را اجرا می کند. قطعه ی مه پاره پس از تشویق بی امان مردم هنگام شروع آهنگ اجرا می شود .
در این بخش از کنسرت همای انریکو جرولا را معرفی می کند و او را جوان نابغه ی موسیقی ایتالیا می خواند و پس از آن از حمیدرضا شعبانی برای اجرای بخشی از اپرای «دون کارلو» به زبان ایتالیایی دعوت می کند.
پس از اجرای این بخش همای نیز به روی سن می آید و یک دو خوانی با همراهی حمیدرضا شعبانی و پیانو ی انریکو جرولا اجرا می نماید.
گلدوزی _ ساخته ی استاد محسن الهامیان ، دیوانه تری _ با همراهی سه تار همای ، نمی خواهم _ با شعر استاد حسین منزوی ، قطعاتی بودند که پیوسته اجرا شد.
در پایان مانند کنسرت های اخیر پرواز همای شعر من که میمیرم و بلافاصله بعد از آن قطعه ی سرزمین بیکران اجرا شد.
مردم در طول اجرای قطعه ی سرزمین بی کران ایستادند و در پایان سن را غرق در تشویق خود نمودند. شب با اجرای دوباره ی قطعه ی سرزمین بی کران توسط همای و حمیدرضا شعبانی به پایان رسید.

تهیه و تنظیم گزارش: امیر ابراهیم زاده

در ادامه از نگاه لنز «آرش صمدزاده» به تماشای این کنسرت بنشینید.

منبع: اختصاصی گراموزیک